دردسرهای کودک بد غذا

کاوه چند وقتی است که برای خوردن هر چیزی بهانه می‌آورد. او که حالا 7 سال دارد برای اینکه غذا نخورد دست به هر کاری می‌زند. مثلا وقتی مادر تمام تلاشش را برای غذاخور کردن کاوه می‌کند، کاوه شروع به خوردن غذا با دست می‌کند و کلی کثیف کاری می‌کند تا بالاخره مادر تسلیم شود و به او اجازه دهد از میز غذا بلند شود.  مادر کاوه از دست این کارهای او کلافه شده است و از طرفی نگران است که کاوه رژیم غذایی سلامت و آنچه بدنش نیاز دارد دریافت نکند. مادر کاوه تلاش کرده در رژیم غذایی‌ کاوه تنوع غذایی ایجاد کند اما موفق نشده است او را به غذا علاقه‌مند کند. جو فراست و طاهره ثانوی کارشناسان تربیتی ما سعی دارند به مادر کاوه کمک کنند، این مشکل را حل کند.
با کودک بد غذا چکار باید کرد؟
«مادر كاوه  از اینكه او مرتب غذا نمی‌خورد ناراحت است. كاوه كه 7 سال دارد اغلب با دست غذا می‌خورد و بدون توجه به تذكرهای خانواده هر جور كه خودش دلش بخواهد و هر زمان كه بخواهد غذا می‌خورد. ضمن اینكه كاوه تازگی‌ها بسیار بدغذا شده و مدام ایراد می‌گیرد.»
اگركودك شما بدغذاست
كودكان و نوجوانان به انواع و اقسام فشارها و استرس‌های واقعی یا خیالی واكنش نشان می‌دهند. غذا خوردن دور میز باید لذت‌بخش باشد و به خانواده این فرصت را بدهد كه با هم صحبت كنند. تمركز بیش از حد روی كودك زمانی كه او در حال غذا خوردن است می‌تواند باعث شود او از خوردن غذا سر باز بزند. مورد دیگری كه باعث گیج شدن كودك می‌شود این است كه در وعده ناهار یا شام انتخاب‌های زیادی برای خوردن داشته باشد. بچه‌ها هم باید مانند برادران، خواهران و پدر و مادر وعده غذایی یكسانی داشته باشند.
امتحان كنید
سعی كنید از تكه‌های كوچك غذا استفاده كنید. ضمن آنكه حواستان به مزه‌ها و محتوای غذاها باشد.
یك گام در هر زمان
وقتی كه می‌خواهید رژیم غذایی كودك خود را گسترش دهید یكباره تمام گروه‌های غذایی را وارد رژیم او نكنید بلكه تلاش كنید  فرایند آشنایی كودك‌تان با غذاهای جدید به تدریج انجام شود.
الگو باشید
به عنوان یك بزرگسال باید با كمك مثال او  را راهنمایی كنید. اگر به فرزند خود نشان دهید كه از یك رژیم غذایی متعادل و متنوع لذت می‌برید، او بیشتر وسوسه می‌شود كه چیزهای جدید را امتحان كند.
ترس و فوبیا
این كاملا طبیعی است كه بچه‌ها از بعضی چیزهای كوچك بترسند. در حقیقت تخمین زده می‌شود كه یكی از 3 كودك بعضی زمان‌ها دچار ترس می‌شوند و بیشترین ترس هم از خون و سوزن، تاریكی و حیوانات است  بسیاری از این ترس‌ها به مرور زمان از بین می‌روند اما  این ترس‌ها زمانی كه به طور جدی زندگی كودك را تحت تاثیر قرار می‌دهند می‌توانند به ترس شدید یا فوبیا تبدیل شوند. بنابراین حواستان باشد برای غذا خوردن كودك‌تان او را از چیزی نترسانید.  
والدین باید الگو باشند
بی‌اشتهایی یا بدغذایی کودکان در هر شکل، مسئله مهمی است و باید آن را جدی گرفت. بهتر است توجه داشته باشیم که فقط گرسنگی نیست که فرزندمان را به سوی غذا می‌کشاند و برعکس تنها سیر بودن موجب دوری، پرهیز از غذا یا بی‌میلی آنها نمی‌شود. بخش بزرگی از این نیازهای جسمی تحت تاثیر عادت‌های خانوادگی، آموزش‌های والدین، اضطراب کودکان، نیاز به جلب توجه و بیماری‌های جسمی و مشکلات روانی و... است.  عادت دادن کودکان به خوردن صبحانه کامل بسیار مهم است اما در خانواده‌ای که مادر یا پدر رژیم دارند یا میل به صبحانه ندارند یا به علت شاغل بودن خیلی زود باید خانه را ترک کنند، کودک شاهد صبحانه خوردن آنها نیست و طبیعی است که او عادت به خوردن ناشتایی را از نظر فرهنگی و آموزشی پیدا نخواهد کرد. در بعضی از موارد مادر آنقدر دیر بیدار می‌شود که صبحانه و ناهار را همزمان می‌خورد. دیر بیدار شدن، خستگی، کوفتگی، بی‌حوصلگی و بی‌اشتهایی به همراه می‌آورد. به عبارت دیگر اگر کودک صبحانه خوردن والدین را به عنوان یک برنامه منظم، دوست‌داشتنی و مهم نبیند هیچ میلی به یک صبحانه خوب و کامل نخواهد داشت.
شور و شوق هنگام غذا خوردن
یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب می‌شود فرزند دلبندمان غذایش را با میل و کامل بخورد، شور و اشتیاق والدین، مربی و... هنگام صرف آن وعده غذایی است. یکی از بدترین روش‌ها سخت‌گیری مادر در مورد بعضی از مواد غذایی یا آداب غذا خوردن کودک است. مانند دوست نداشتن بعضی از مواد غذایی، جدا کردن مواد در غذا، زیر و رو کردن غذا و...که در نهایت موجب می‌شود لذت غذا خوردن در جمع خانواده کم شود و به تدریج کودک به غذا بی‌میل می‌شود.
تنوع بخشیدن به مواد غذایی
تنوع دادن به مواد غذایی صرف‌نظر از اینکه نیازهای مختلف جسمانی کودکان را تامین می‌کند، می‌تواند به رفع بی‌اشتهایی آنها نیز کمک بسزایی كند. این بدان معنا نیست که همه مواد غذایی را تهیه کنیم و در یک وعده غذایی به اجبار به کودک بدهیم بلکه می‌توان مواد موجود در خانه را با تنوع بیشتر به کودک ارائه کرد. مثلا برای صبحانه یک روز کره، روز دیگر پنیر، یک روز چای، روز دیگر شیر یا آبمیوه، عسل، تخم‌مرغ و... با نان‌های مختلف بگذارید تا برای کودک جالب شود.
بخش اعظمی از مشکلات رفتای کودکان هنگام غذا خوردن جنبه روانی دارد مثل بی‌اشتهایی روانی، افسردگی، اضطراب، وابستگی، نیاز به جلب توجه، واکنش به شرایط نامطلوب خانوادگی، مشاجره و دعوا، طلاق، مرگ یکی از عزیزان، تولد نوزاد جدید و... سخت‌گیری بیش از حد یکی از والدین یا هر دو، تبعیض بین فرزندان و... در حقیقت بسیار غم‌انگیز است که کودک طرد شده بخواهد از طریق غذا خوردن جلب توجه کند یا شرایط نابسامان خانگی را تحت کنترل درآورد.
وقت گذاشتن برای صرف هر وعده غذایی
عجله کردن هنگام صرف غذا نهایتا منجر به بی‌اشتهایی کودک می‌شود زیرا او معنی عجله ما را نمی‌فهمد، در عین حال نمی‌تواند به سرعت ما غذا بخورد. برای کودک غذا خوردن امری مهم و دوست‌داشتنی است پس لذت می‌برد که با حوصله غذا بخورد و این امر مستلزم وقت گذاشتن شما مادر یا پدر عزیز است. ناگفته نماند بعضی از کودکان کند غذا می‌خورند همان‌طور که در سایر کارهایشان کندتر از همسالان خود عمل می‌کنند. در اینگونه موارد باید به کودک در اتمام غذایش کمک کرد.
نظم
نظم در خوردن غذا بسیار مهم است زیرا هم می‌تواند اشتهای کودک را افزایش دهد و هم به نظم بخشیدن درکارهایش به او کمک می‌کند. زمان هر وعده غذایی باید ثابت و مشخص باشد. این درست نیست که هر وقت کودک دلش خواست چیزی بخورد یا اینکه ما به عنوان مثال یک‌بار ساعت 7، یک‌بار ساعت 9 و شب دیگر ساعت 12 به او شام بدهیم. این نظم زمانی کمک می‌کند معده کودک برای خوردن غذا منظم عمل كند و در عین حال کودک یاد می‌گیرد هر وعده غذایی را باید در یک محدوده زمانی خاص بخورد.